Każdy, kto zdecydował się na rodzicielstwo, z pewnością wiązał z nim pewne oczekiwania i plany. Co prawda rzeczywistość bywa różna i rozlicza się z naszymi projekcjami, ale – z ręką na sercu – kto z Was, rodziców, chciałby zrezygnować z tej przygody? Bo rodzicielstwo to przygoda. I jazda na rollercoasterze. A za co właściwie tak kochamy bycie rodzicem? Pora wyłożyć karty na stół.
Zrobię to po swojemu
Jeśli jest coś, co nie podobało ci się w metodach wychowawczych własnych rodziców, możesz zacząć po swojemu. Chcesz dla swoich pociech tego, co najlepsze i chcesz ochronić je przed całym złem – to pewnie. I zrobić to na własnych zasadach, najlepiej, jak umiesz.
Mogę się z tobą pobawić?
Przyznaj się – przebywanie z dzieckiem pozwala ci bezkarnie wrócić na chwilę do dzieciństwa. Zabawa w piaskownicy? Dorosłemu nie wypada. Ale dorosłemu z maluchem – jak najbardziej! A malowanie kredą na chodniku? To dopiero zabawa! Cały plac zabaw jest teraz twój – pokaż swojej latorośli, że nie jesteś lamerem i wiesz, jak się porządnie rozbujać na huśtawce. Co dopiero takie wesołe miasteczko – tam potrafią rozmyć się wszystkie międzypokoleniowe różnice. Czy na pewno te wszystkie atrakcje powstały z myślą o dzieciach? Nie sądzimy!
Kreatywny rodzic
Nic tak nie buduje kreatywności, jak przebywanie z dzieckiem. Mali ludzie widzą świat inaczej. Potrafią dostrzec ludzika w kawałku śmiecia, plac zabaw w stercie prania, pałac z pudełku po robocie kuchennym. A ty zaczynasz dostrzegać, że ten stary garnek może być świetnym bębnem, a z butelek po napojach budujesz przewspaniały tor przeszkód dla autka. Patrzysz na dom jako na nowoodkryty plac zabaw, szukasz schowków do zabawy w chowanego, stawiasz konstrukcje z krzeseł i koców. I gromadzisz pudełka… Więcej pudełek…
Daj się zaskoczyć
„Mnie już nic nie zaskoczy”. Serio? A masz dziecko? Dziecko zaskoczy cię sto, tysiąc, milion razy. Jego pomysły będą nietuzinkowe, jego zabawy ekscentryczne a to, co powie, będziesz zapisywać dla potomności. Najpierw te dziwaczne pierwsze słówka, po których następuje gorączkowa burza mózgów, co to w ogóle znaczy, potem wasze wspólne minidialogi – o życiu, o kosmosie, o pochodzeniu człowieka. Tego nawet nie można nazwać zaskoczeniem. To szok.
Jesteś superhero
Świadectwo z paskiem w 5. klasie? Prawo jazdy? Dyplom ukończenia kursu na koparkę? Medal z międzyszkolnej olimpiady? Założymy się, że żadne z twoich dotychczasowych osiągnięć, które niegdyś napawały cię dumą, nie może się równać z tym, jakie towarzyszy ci w chwilach, kiedy maluch spogląda na ciebie z tym bezkresnym podziwem. Dla swojego dziecka jesteś super, naj. Jesteś wzorem i ideałem. Kiedyś ten podziw może minie, ale póki trwa, bądź superhero!
